زبیرلغتنامه دهخدازبیر. [ زُ ب َ ] (اِخ ) ابن عبیداﷲبن موسی بن یوسف بغدادی ، مکنی به ابویعلی . ابونعیم آرد:احمدبن موسی حدیث ابویعلی زبیربن عبیداﷲ را برای من روایت کرد. (از اخبار اصفهان ابونعیم ج 1 ص 323).
