زجاجینلغتنامه دهخدازجاجین . [ زَج ْ جا ] (ع ص ، اِ) ج ِ زجاج در حالت نصب یا جر. شیشه گران . بلورسازان : هذا بذاته ینسبک ... او فی اتون الزجاجین . (الجماهر ص 225). رجوع به زجاج و زجاجون شود.
