زحل سر

زحل سر. [ زُ ح َ س َ ] (ص مرکب ) در این بیت خاقانی صفت نوک قلم آمده :
عطاردیست زحل سر،زبان خامه ٔ او
که وقت سیرش خورشید تار میسازد.

خاقانی .