زخة

زخة. [ زَخ ْ خ َ ] (اِخ )جایی است در سرزمین طی و علم منقول است از زخة بمعنی خشم و کین و یا از زخة بمعنی زوجه ٔ مرد. (از معجم البلدان ).عتکه ٔ فزاری خطاب به عامربن طفیل گوید :
اءَ حسبت ان طعان مرة بالقنا
حلب الغزیزة من بنات الغیهب
عصباً دفعن من الابارق من قنا
فجنوب زخه فالرقاق فینقب .

(از معجم البلدان ).