زرابی

زرابی . [ زَ بی ی ] (ع اِ) بالشچه ها و گستردنی ها وهرچه که گسترده و تکیه بر آن کرده شود واحد آن زِربی (زُربی ) است . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). و فی اللسان : «الواحد من کل ذلک زَربِیّة» و منه فی القرآن : «و زرابی مبثوثة». (قرآن 16/88). (اقرب الموارد). || گیاه زرد یا گیاه سرخ سبزی آمیز. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).