زربخشلغتنامه دهخدازربخش . [ زَ ب َ ] (نف مرکب ) زربخشنده . بخشنده ٔ زر. که زر عطا کند : دستش به ابر نیسان ماند گه عطاگر باشد ابر نیسان زربخش و درنثار.سوزنی .