زرنوقانلغتنامه دهخدازرنوقان . [ زُ / زَ ] (ع اِ) در دیوارچه ٔ دو طرف چاه که نعامه بروی نهند و آن چوبی باشد که بکره را آویزند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
