زرنگار کردن

زرنگار کردن . [ زَن ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) به زر منقش کردن :
زرو نعمت آید کسی را بکار
که دیوار عقبی کند زرنگار.

سعدی (بوستان ).

به عاقبت خبر آمد که مرد ظالم مرد
به سیم سوختگان زرنگارکرد سرای .

سعدی .

رجوع به زرنگار شود.