زرین غطا
لغتنامه دهخدا
زرین غطا. [ زَرْری غ ِ ] (اِ مرکب ) پرده و پوشش زرین . پوشش زربفت .
- خسرو زرین غطا ؛ کنایه از خورشید است :
خادم این جمع دان و آب ده دستشان
قبه ٔ ازرق شعار خسرو زرین غطا.
- خسرو زرین غطا ؛ کنایه از خورشید است :
خادم این جمع دان و آب ده دستشان
قبه ٔ ازرق شعار خسرو زرین غطا.
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 36).