زرین کاسه
لغتنامه دهخدا
زرین کاسه . [ زَرْ ری س َ / س ِ ] (اِ مرکب ) کاسه ای که از طلا ساخته باشند. (فرهنگ فارسی معین ). || بمعنی زرین صدف است که کنایه از آفتاب جهانتاب باشد. (برهان ) (آنندراج ). آفتاب . (ناظم الاطباء). کنایه از آفتاب . خورشید. (فرهنگ فارسی معین ) :
در سلوک کعبه ٔ جان چرخ زرین کاسه را
از پی دریوزه جای کاسه گردان دیده اند.
در سلوک کعبه ٔ جان چرخ زرین کاسه را
از پی دریوزه جای کاسه گردان دیده اند.
خاقانی .