زریوهلغتنامه دهخدازریوه . [ زَ ری وَ / وِ ] (اِ) بمعنی ناچیز گشتن ازخود باشد و آن را به عربی فنا فی اﷲ خوانند. (برهان ). بی خودی و بی خبری از خود. آشفتگی . پریشانی . (ناظم الاطباء). رجوع به زریو شود. (حاشیه ٔ برهان چ معین ).
