زشت کردار

زشت کردار. [ زِ ک َ / ک ِ ](اِ مرکب ) کردار زشت . کار زشت . زشت کار :
ز یزدان شناس آنکه آمدت پیش
براندیش از آن زشت کردار خویش .

فردوسی .

|| (ص مرکب ) زشت کردار. بدکردار. بدعمل :
که ای زشت کردار زیبا سخن
نخست آنچه گوئی بمردم بکن .

سعدی (بوستان ).

رجوع به زشت و دیگر ترکیبهای آن شود.