زغدبةلغتنامه دهخدازغدبة. [ زَ دَ ب َ ] (ع مص ) خشم گرفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || ستهیدن در سؤال . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
