زغدبلغتنامه دهخدازغدب . [ زَ دَ ] (ع اِ) بانگ سخت . || کفک بسیار. || پیه گداخته و چربش . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).