زغللغتنامه دهخدازغل . [ زَ ] (ع اِ) تقلب و اغفال در قمار و جز آن . || سنگ بزرگ و گرد دستگاه عصاری که بر گرد محور خود گردد و برای فشردن انگور و زیتون و جز آن بکار رود. (از دزی ج 1 ص 594).
