ترجمه مقاله

زفو

لغت‌نامه دهخدا

زفو. [ زُ ] (اِ) زبان را گویند و به عربی لسان خوانند. (برهان ) (از ناظم الاطباء) (از جهانگیری ) :
سه دیگر زدم بر میان زفوش
برآمد سبک جوش خون از گلوش .

فردوسی (از جهانگیری ).


|| بهمان معنی زفر باشد. (انجمن آرا) (آنندراج ). رجوع به زفر شود.
ترجمه مقاله