زمکةلغتنامه دهخدازمکة. [ زَ م َ ک َ ] (ع ص ) مرد شتاب زده ٔ خشمناک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مرد سریعالغضب . (از اقرب الموارد). || گول پست بالا. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
