زمین داریلغتنامه دهخدازمین داری . [ زَ ] (حامص مرکب ، اِ مرکب ) شغل زمین دار. عمل زمین دار. || قلمرو و اراضی سپرده به زمین دار. (ناظم الاطباء). رجوع به زمین دار شود.
