زمین دوز

زمین دوز. [ زَ ] (اِ مرکب ) نوعی از خیمه . (غیاث ) (آنندراج ). نوعی از چادر و خیمه . (ناظم الاطباء). || (ن مف مرکب ) کنایه از محکم و استوار. (آنندراج ) :
منه منت طوق بر گردنم
بر آن در زمین دوز کن دامنم .

ظهوری (از آنندراج ).