زنهارده

زنهارده .[ زِ دِه ْ ] (نف مرکب ) امان دهنده . جار :
چو پیروز گردی ز تن خون مریز
چو شد دشمن بدکنش در گریز
چو خواهد ز دشمن کسی زینهار
تو زنهارده باش و کینه مدار.

فردوسی .

رجوع به زنهار و زینهار و ترکیبهای این دو کلمه شود.