زنگ گرفتن

زنگ گرفتن . [ زَ گ ِرِ ت َ ] (مص مرکب ) زنگ زده شدن . زنگ پذیرفتن . به زنگ و تیرگی آلوده شدن . کدر شدن . تیره شدن :
همه تن گرفته ز زنجیر زنگ
ز دودش زتن زنگ کاید به جنگ .

فردوسی .

رخ روشن را زیر زره خود مپوش
که رخ روشن تو زیر زره گیرد زنگ .

فرخی .

خاطرت زنگ نگیرد نه سرت خیره شود
گر بگیرد دل هشیار تو از گیتی پند.

ناصرخسرو.