زهدفروش
لغت‌نامه دهخدا
زهدفروش . [ زُ ف ُ] (نف مرکب ) زهدفروشنده . متظاهر به زهد. کسی که تظاهر به زهد و تقوی کند بی آنکه زاهد باشد :
مبوس جز لب ساقی و جام می حافظ
که دست زهدفروشان خطاست بوسیدن .
نوبت زهدفروشان گرانجان بگذشت
وقت رندی و طرب کردن رندان پیداست .
رجوع به زهد و دیگر ترکیبهای آن شود.
مبوس جز لب ساقی و جام می حافظ
که دست زهدفروشان خطاست بوسیدن .
حافظ.
نوبت زهدفروشان گرانجان بگذشت
وقت رندی و طرب کردن رندان پیداست .
حافظ.
رجوع به زهد و دیگر ترکیبهای آن شود.
