زه بندلغتنامه دهخدازه بند. [ زِه ْ ب َ ] (اِ مرکب ) نوعی از گردن بند باشد. (برهان ) (از فرهنگ رشیدی ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). زیوری است مر گلوی زنان را. (آنندراج ):اللط و اللطة؛ زه بند؛ ای مروارید. (مهذب الاسماء).
