زورآفرین
لغتنامه دهخدا
زورآفرین . [ ف َ ] (نف مرکب ) آفریننده ٔ نیرو. خدا. (از فهرست ولف ) :
ز یزدان زورآفرین زور خواست
بزد دست و آن سنگ برداشت راست .
سپه برگرفت و بنه برنهاد
ز دادار زورآفرین کرد یاد.
ز یزدان زورآفرین زور خواست
بزد دست و آن سنگ برداشت راست .
فردوسی .
سپه برگرفت و بنه برنهاد
ز دادار زورآفرین کرد یاد.
فردوسی .