زوزاة

زوزاة. [ زَ ] (ع مص ) (از «زوی و») پشت ستیخ کرده و گام نزدیک گذاشته رفتن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) . || راندن کسی را. (منتهی الارب ). رجوع به ماده ٔ قبل شود.