زولا

زولا. [ زُ ] (اِخ ) امیل (1840 - 1902 م .). رمان نویس و روزنامه نگار فرانسوی و بارزترین نماینده ٔ مکتب «ناتورالیسم » فرانسه بشمار می آید. او فرزند یک مهندس ایتالیایی بود و سالهای 1860 تا 1862 را در منتهای تنگدستی گذرانید. سپس در کتابفروشی «هاشِت » به بسته بندی کتاب مشغول شده و اوقات فراغت را صرف نویسندگی می کرد. با انتشارقصه هایی برای نینون (1864) و اعتراف کلود (1865) مورد توجه قرار گرفت . سپس دعای یک مرده (1866) و اسرارمارسی (1867) و ترزراکن (1867) و مادلن فرا (1868) را منتشر کرد. از سال 1871 تا 1893 تحت عنوان عمومی «له روگون - ماکار» بیست رمان از جمله «نانا» را منتشر نمود. از آثار دیگرش مجموعه ٔ سوسیالیستی «اناجیل اربعه » است که از آنها باروری ، کار و حقیقت را به اتمام رسانید. زولا تحت تأثیر بالزاک ، ستندال ، گ . فلوبر، و ا. آ. تِن ، قرار داشت و معتقد بود ابتکار واقعی هنری از این راه حاصل می شود که شخص سنتها را به یک سو نهد و بکلی تابع زندگی زمان خود باشد و نیز اعتقاد راسخ داشت که روش علمی بهترین روش نزدیک شدن به حقیقت است ... برای ساختن تصویر دقیق زندگی عصر خود توصیف جزئیات را به سرحد کمال میرساند و در این راه هیچ چیز هر قدر هم کثیف باشد او را متوقف نمی کرد. زولا به اصلاحات اجتماعی علاقه ٔ تام داشت ، با کاتولیکها سخت ضدیت می کرد... بارزترین اقدام وی شرکت در قضیه ٔ دریفوس بود و در 13 ژانویه ٔ 1898 با نشر مقاله ٔ «من متهم می کنم » بدفاع از دریفوس برخاست و خلافهایی را که در محاکمه ٔ دریفوس روی داده بود اشاره کرد. این مقاله عملاً دولت را مجبور به تجدید محاکمه ٔ دریفوس کرد و درفوریه ٔ 1898 زولا بعنوان تهمت زدن محکوم به حبس و جریمه شد ولی دیوان کشور در دوم آوریل همان سال آن رأی را نقض کرد و محاکمه ٔ تازه ای مقرر شد ولی زولا در محاکمه شرکت نکرد... عاقبت در پاریس به سبب گاز بخاری در اطاقش خفه گردید... (از دایرة المعارف فارسی ).