زکریاوانلغتنامه دهخدازکریاوان . [ زَ ک َ ری یا ن ِ ] (ع اِ) تثنیه ٔ زکریاء (ممدود) در حالت رفع، یعنی دو زکریا. (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ).