زکی شیرازی

زکی شیرازی . [ زَ کی ی ِ ] (اِخ ) شیخ عبداﷲبن ابی تراب بن بهرام بن زکی بن عبداﷲ بی خبر است . وی از فحول فضلا و عدول حکمای عهدخود بود. قاضی ناصرالدین بیضاوی و قطب الدین علامه و ابوالنجاش ظهیرالدین عبدالرحمن برغش ، تحصیل فضایل درخدمت آن جناب نموده اند و در رسالة الابرار فی الاخیار آمده که او معلم و استاد جمیع فضلا و تمام علمای آن زمان بوده و قاضی بیضاوی از کرامت او نقل کرده ... وی در سنه ٔ 677 هَ . ق . درگذشت . این رباعی بنام اوست :
در عالم بی وفا، دویدیم بسی
بیچاره تر از خویش ندیدیم کسی
تازانه ٔروزگار خوردیم بدهر
از دست دل خویش نه از دست خسی .

(از ریاض العارفین ص 195).

رجوع به مجمع الفصحا ج 1 ص 241 شود.