زیات

زیات . [ زَی ْ یا ] (اِخ ) لقب حمزةبن حبیب کوفی قاری ، بدان جهت که زیت را از کوفه به حلوان می برد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). حمزةبن حبیب بن عمارةبن اسماعیل الزیات التیمی (80 - 165 هَ . ق .). یکی از قراء سبعه و از موالی تیم و منسوب بدان . وی روغن زیتون را از کوفه به حلوان و پنیر و گردو را به کوفه می برد و در حلوان درگذشت . وی در قراآت عالم بود و الثوری گوید: «حمزه حرفی از کلام اﷲ قرائت نمی کردمگر بر طبق روایتی ». (از اعلام زرکلی ج 1 ص 273). رجوع به روضات الجنات ص 263 و ریحانة الادب ج 2 ص 141 شود.