زیرپوست
لغت‌نامه دهخدا
زیرپوست . (اِ مرکب ) پوستی که بزیر بشده است . مقابل روی پوست . جِلد. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). قسمتی از زیرپوست که در زیر طبقه ٔ مالپیکی قرار گرفته و در ضخامت آن رگهای خونی و ریشه ٔ مو و بن پی های لامسه و غدد مولد عرق و ریشه ٔ ناخن (در پوست نوک انگشتان ) و رشته های عصبی جلدی قرار دارند. (فرهنگ فارسی معین ).
