زیف

زیف . (اِخ ) مردی از نسل یهودا. (اول تواریخ ایام 4: 16). || شهریست در قسمت جنوبی یهودا. (صحیفه ٔیوشع 15:24). || شهری است بر تلی که بمساحت 4 میل از جرون دور و در موضعی که به تل الزیف مسمی است و بر حدود دشت زیف واقع میباشد (اول سموئیل 23:14 - 24 و 26:2) که داود بدین فرار نموده از دست شاؤل خلاصی یافت و دور نیست که همان شهری باشد که رحبعام آن را قلعه ساخت ... (قاموس کتاب مقدس ). صحرای فلسطین بر کنار بحرالمیت ، آنجا که داود خود را از آزار وشکنجه ٔ سائول رهانید. (از لاروس ). || (اِ)اسم یکی از ماههای عبرانی می باشد که زیو نیز خوانده شده است . (اول پادشاهان 6: 1) (قاموس کتاب مقدس ).