زیپت

زیپت . [ پ ِ ] (اِخ ) زی په تس (327 - 279 ق . م .). والی یا پادشاه بی تی نیه که استقلال این مملکت را در زمان جانشینان اسکندر حفظ کرد و شهری ساخت که موسوم به زی په تیه گردید و از حیث ثروت معروف بود. (تاریخ ایران باستان ج 3 ص 2151، 2166).