زی
لغتنامه دهخدا
زی . [ زَ / زَی ی ] (ع اِ) حرف زاء. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). نام دیگر حرف زاء ازحروف تهجی . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) :
همیشه تا نقطی برزنندبر سر زی
همیشه تا سه نقط برزنند بر سر شین .
همیشه تا نقطی برزنندبر سر زی
همیشه تا سه نقط برزنند بر سر شین .
فرخی .