ز بر

ز بر. [ زِ ب َ ] (حرف اضافه + اسم ) مرکب از «ز» مخفف از و «بر» بمعنی بالا: از بالا و از فوق . (فرهنگ نظام ) . || زِ بر از حفظ (مخفف از بر). (فرهنگ نظام ). بمعنی ازبر باشد که حفظ کردن وبیاد گرفتن و بخاطر نگه داشتن است و به این معنی بالفظ کردن و گرفتن مستعمل . (آنندراج ). ازبر باشد که حفظ کردن و بیاد گرفتن و بخاطر نگه داشتن است . (برهان قاطع). در فارسی بمعنی حفظ خواندن . (غیاث اللغات ).یاد، که بتازیش حفظ خوانند. (کشف اللغات ) (مؤید الفضلاء). مخفف ازبر و با لفظ کردن و گرفتن مستعمل . (بهارعجم ). زبر، یاد که بتازیش حفظ خوانند، از بر و دهون بمعنی اخیر مترادفند. (از شرفنامه ٔ منیری ). از بر و از حفظ و از یاد و بخاطر سپرده و بیاد نگاهداشته شده . (ناظم الاطباء). زبر وآنرا ازبر هم گویند و بتازی حفظ خوانند. (از جهانگیری ، زبر و ازبر). زبر، بر و ازبر یاد و حفظ را گویند. (از جهانگیری : بر). بیر را زبر نیز گویند و بتازی حفظ خوانند. (از جهانگیری : بیر). رجوع به بیر شود.