سائب

سائب . [ ءِ ] (اِخ ) ابن فَرّوخ ضریر مکی مکنی به ابوالعباس مولای بنی جذیمةبن عدی ّ بن دیل شاعری هجاگوی و از هواخواهان بنی امیه بود. اکثر اشعارش در هجو آل زبیراست ودرباره ٔ ابی باطفیل عامربن واثله شاعر شیعی گوید:
لعمرک اننی و ابا طفیل
لمختلفان و اﷲ الشهید
لقد ضلّوا بحب ابی تراب
کماضلت عن الحق الیهود.
(معجم الادباء ج 4 ص 225) (فوات الوفیات ص 166). و رجوع به ابوالعباس سائب شود.