ساباتیه

ساباتیه . [ ی ِ ] (اِخ ) آنتوان معروف به ساباتیه دو کاستر ، ادیب فرانسوی بسال 1742 م . در کاستر بدنیا آمد و بسال 1817 در پاریس درگذشت . بسال 1761 مدرسه ٔ علوم دینی کاستر را تمام کرد و بعنوان کشیشی بشهر تولوز رفت . و در آنجا اشعار بسیار سرود که از آن جمله منظومه ای بنام معبد هوس بود و بسال 1763 کمدی منثوری بنام آبهای بانیر انتشار داد. در سال 1766 به پاریس رفت و در آنجا مجموعه ای از اشعار خود بعنوان ساعات یک زاهد خوشحال منتشر کرد. آنگاه مبارزه ٔ شدیدی را با فلاسفه آغاز نهاد و بسال 1771 نوشته ٔ زننده و نیشداری بنام تصویر فلسفی روح ولتر انتشار داد. در بحران باستیل از فرانسه مهاجرت کرد و بدعوت لئوپولد امپراتور اطریش به وین رفت و تا بازگشت خانواده ٔ سلطنتی بوربون نتوانست به پاریس بازگردد. مهم ترین تألیف او سه قرن ادبیات فرانسه نام دارد که بسال 1772 منتشر شده . و از آثار دیگر او فرهنگ ادبیات (1777) و اعصار بت پرستی (1784) و روح حقیقی ژان ژاک روسو (1804) را باید نام برد. بسال 1779 حکایات بوکاس شاعر قرن چهاردهم ایتالیا را بفرانسه ترجمه کرده است .