ساده کردن
لغت‌نامه دهخدا
ساده کردن . [ دَ/ دِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) چیزی را از چیزی جدا کردن وپاک کردن مثلا طلا را از نقره و عسل را از موم . (شعوری ج 2 ورق 719). || پاک کردن :
سپهبد دل از هر بدی ساده کرد
بدین بند کار ره آماده کرد.
گرفته همه لکهن و بسته روی
که و مه زنخ ساده کرده ز موی .
بیک ساعت آن چهل خروار چوب و رسن فروبرد وزمین ساده کرد از آن . (ترجمه ٔ فتوح اعثم کوفی ج 2 ص 441).
... چوبی از شاخ آن درخت ربود
هم ببالای نیزه ای کم و بیش
ساده کردش بچنگ و ناخن خویش .
|| اطلس کردن . بی نقش کردن . ستردن نقش و نگار :
خاطرت کی رقم فیض پذیرد هیهات
مگر از نقش پراکنده ورق ساده کنی .
|| ستردن موی را. تراشیدن . موی را کندن . برهنه کردن از موی :
گرفته همه لکهن و بسته روی
که و مه زنخ ساده کرده ز موی .
حف ؛ ساده بکردن بروت و سر.(تاج المصادر بیهقی ). حف شاربه ؛ نیک برید بروت را تا ساده گردید لب . (منتهی الارب ). || ساده کردن پای . بیرون کردن کفش از پای . برهنه کردن پای . ساده گردانیدن پای . (منتهی الارب در ماده ٔ احفاء). || خصی و اخته کردن . (ناظم الاطباء). بریدن مردی از بن .
سپهبد دل از هر بدی ساده کرد
بدین بند کار ره آماده کرد.
اسدی (گرشاسبنامه ).
گرفته همه لکهن و بسته روی
که و مه زنخ ساده کرده ز موی .
اسدی (گرشاسبنامه ).
بیک ساعت آن چهل خروار چوب و رسن فروبرد وزمین ساده کرد از آن . (ترجمه ٔ فتوح اعثم کوفی ج 2 ص 441).
... چوبی از شاخ آن درخت ربود
هم ببالای نیزه ای کم و بیش
ساده کردش بچنگ و ناخن خویش .
نظامی .
|| اطلس کردن . بی نقش کردن . ستردن نقش و نگار :
خاطرت کی رقم فیض پذیرد هیهات
مگر از نقش پراکنده ورق ساده کنی .
حافظ.
|| ستردن موی را. تراشیدن . موی را کندن . برهنه کردن از موی :
گرفته همه لکهن و بسته روی
که و مه زنخ ساده کرده ز موی .
اسدی .
حف ؛ ساده بکردن بروت و سر.(تاج المصادر بیهقی ). حف شاربه ؛ نیک برید بروت را تا ساده گردید لب . (منتهی الارب ). || ساده کردن پای . بیرون کردن کفش از پای . برهنه کردن پای . ساده گردانیدن پای . (منتهی الارب در ماده ٔ احفاء). || خصی و اخته کردن . (ناظم الاطباء). بریدن مردی از بن .
