سارب

سارب . [ رِ ] (ع ص ) رونده ٔ روبراه است در زمین .(شرح قاموس ). بر یک جهت رونده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || آنکه بروز رود. (مهذب الاسماء). سارِب ٌ بالنهار. (قرآن 10/13). || ظاهر و نمایان در مذهب و مسلک خود. (منتهی الارب ) (آنندراج ).