ساریان
لغتنامه دهخدا
ساریان . (اِخ ) نام شهری است در غرچه . (حاشیه ٔ لغت اسدی نسخه ٔ نخجوانی ) (اوبهی ) (رشیدی ) (جهانگیری ) (انجمن آرا). شهری است از غرجستان . (برهان ) :
بسی خسرو نامور پیش از این
شده ستند زی ساری و ساریان .
بسی خسرو نامور پیش از این
شده ستند زی ساری و ساریان .
دیباجی (از حاشیه ٔ لغت اسدی نسخه ٔ نخجوانی ).