سازقلغتنامه دهخداسازق . [ زَ ] (اِ) نوعی سقز که از شکاف درخت سرو بدست می آید، و چون آن را مشتعل کنند مانند مشعل میسوزد. (ناظم الاطباء) (اشتینگاس ).