ساز بادیلغتنامه دهخداساز بادی . [ زِ ] (ترکیب وصفی ، اِمرکب ) آلت موسیقی از ذوات النفخ که با دمیدن نفس آدمی یا هوا نغمه کند. چون نی و شیپور و ارغنون . رجوع به ساز و ذوات النفخ شود.
