ساز سفر
لغت‌نامه دهخدا
ساز سفر. [ زِ س َ ف َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اسباب سفر. سامان سفر. بسیج سفر. ساختگی . سامان :
شغلکی دارم بر دست که از موقف آن
هم مرا ساز سفر باشد و هم ساز حضر.
رجوع به ساز شود.
شغلکی دارم بر دست که از موقف آن
هم مرا ساز سفر باشد و هم ساز حضر.
فرخی .
رجوع به ساز شود.
