سافرة

سافرة. [ ف ِ رَ ] (اِخ ) گروهی است از روم . (منتهی الارب ). امة من الروم . (قطر المحیط) (شرح قاموس ). و تسمیه ٔ آن برای بُعد و دوری آنهاست در مغرب و از آن است حدیث «لولا اصوات السافرة لسمعتم وجبة الشمس ، یعنی اگر آواز آن مردم نمی بود هر آینه می شنیدید آواز افتادن و غروب شدن آفتاب را. (شرح قاموس ).