ترجمه مقاله

سافلة

لغت‌نامه دهخدا

سافلة. [ ف ِل َ ] (ع ص ، اِ) مؤنث سافل . رجوع به سافل شود. || دبر مردم . (مهذب الاسماء). بن مردم . (منتهی الارب ). المقعدة و الدبر. (قطر المحیط). سوراخ . (دهار). || سافلة الرمح ؛ زیر نیزه . (دهار). بن نیزه . (مهذب الاسماء). نیمه ٔ نیزه که متصل به آهن بن نیزه است . (منتهی الارب ) (شرح قاموس ) (قطر المحیط).
ترجمه مقاله