سال و ماه

سال و ماه . [ ل ُ ] (ترکیب عطفی ، ق مرکب ) سال تا سال . همواره . همیشه :
همی حسد کنم و سال و ماه رشک برم
بمرگ بوالمثل و مرگ شاکر جلاب .

ابوطاهر خسروانی .

همه کبر و لافی بدست تهی
به نان کسان زنده ای سال و ماه .

معروفی .

گفتم زمانه خاضع او باد سال و ماه
گفتا خدای ناصر او باد جاودان .

فرخی .

سپید آمدی سنگ او سال و ماه
جز اندر زمستان که بودی سیاه .

اسدی .

او میر نیکوان جهان است و نیکویی
تاج است سال و ماه مر او راو گرزن است .

یوسف غروضی .

رجوع به سال و مه شود.