ساکنةلغتنامه دهخداساکنة. [ ک ِ ن َ ] (ع ص ) تأنیث ساکن . ایستاده . متوقف . || بی حرکت . بی اعراب . || آسوده . آرام . || زن باشنده . متوطنة. و رجوع به ساکن شود.
