سایه شکن
لغتنامه دهخدا
سایه شکن . [ ی َ / ی ِ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) شکننده ٔ مذهب ظلمت یعنی کفر و زندقه . (برهان ) (آنندراج ) (شرفنامه ). || روشن کننده . (برهان ) (آنندراج ) (شرفنامه ) :
سایه پرستی چو کنی همچو باغ
سایه شکن باش چو نور چراغ .
سایه پرستی چو کنی همچو باغ
سایه شکن باش چو نور چراغ .
نظامی .