سبادهلغتنامه دهخداسباده . [ س ُ دَ / دِ ] (اِ) مخفف سنباده و آن سنگی است معروف که از آن فسان سازند و حکاکان نگین انگشتری و امثال آن را بدان تراشند. (برهان ).سنگی که از آن فسان سازند. مخفف سنباده . (رشیدی ).
