ترجمه مقاله

سبزآخور

لغت‌نامه دهخدا

سبزآخور. [ س َ خُرْ ] (ص مرکب ) مراد اسبانی اند که بطریق دعا و ثنا آنها را بسبزآخوران یاد کرده و میتوان گفت که اسبانی باشند که آنها را بر خوید بندند یا برای خوید دادن معین کنند. (آنندراج ) :
طویله زدند آخور انگیختند
بسبزآخوران بر علف ریختند .

نظامی .


ترجمه مقاله