سبز طاوسلغتنامه دهخداسبز طاوس . [ وو ] (اِ مرکب ) سبز طاووس . کنایه از فلک است که آسمان باشد. (برهان ) (آنندراج ) : چو این سبز طاوس جلوه نماسپید استخوانی ربود از همای .نظامی .
